مرا به باده چه حاجت..

خرده حکایت های من و پسری

مرا به باده چه حاجت..

خرده حکایت های من و پسری

32

آخرین ردی که از تو بر جای مانده دستنوشته ی کوچکی است روی صفحه اول یک کتاب که از بخت بد دیگری پیدایش می کند!

نظرات 1 + ارسال نظر
مجتبا یکشنبه 19 اردیبهشت 1395 ساعت 16:13

آخریش نبود که: پی
من همه جا رد میذارم

اره اولیش بود :پی

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد