مرا به باده چه حاجت..

خرده حکایت های من و پسری

مرا به باده چه حاجت..

خرده حکایت های من و پسری

بوسه گاه من

تو را  پیش چشم تمام عالمیان خواهم بوسید.

تو را هزاران بار خواهم بوسید و به وجود مقدست عشق خواهم ورزید.

آنقدر پافشاری خواهم کرد تا تمام آنان که عشق از خاطرشان رفته, به یاد بیاورند که میشود صادق بود و عاشق و بی انتها.

آنقدر ببوسمت که دیده ی آدمیان مملو از عشق شود و آشتی کنند با انسانیت.

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد