مرا به باده چه حاجت..

خرده حکایت های من و پسری

مرا به باده چه حاجت..

خرده حکایت های من و پسری

64

 گاهی فکر می کنم خیلی عجیب به نظر می آید که من دخترک پر حاشیه ی سال های قبل، از سه سال پیش تا این روزها توی متن اصلی  زندگی یک آدم دارم می خندم و امید می بندم و جا خوش کرده ام. حالا که ۴۲ روز گذشته حتی باورم نمی شود که با مرد خوب روز های دل تنگی و خوشی ازدواج کرده ام! 


نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد